Prof. Em. Freddy Decreus

Temidden ooievaars hoog op de daken in Damme en mijmerende zwanen in het Brugse Minnewater ligt de wereld die Jacques Brel zo vaak bezong. ‘Mijn platte land, mijn Vlaanderenland’ ademde hartstocht en liefde uit, een ode aan zijn ‘Marieke Marieke’, vol ‘liefde, warme liefde’. Zwervend langs de meanderende routes van het kunstproject ‘àmare’ moet ik denken aan deze onsterfelijke chansons, maar ook aan de poëzie die in het woord ‘àmare’ verscholen ligt. Is ‘àmare’ immers niet alleen een uitnodiging tot het voelen van zoveel soorten liefde (Lat. amare), maar tegelijk ook tot het ervaren van land en kust dicht bij de zee (à mare)?

Voelen, ervaren en proeven zal je hier in elk geval zeker! Het landschap langs de Damse vaart lijkt nog steeds zo weggelopen uit een nostalgisch prentenkabinet. Een twintigtal kunstenaars dompelen je onder in een meditatieve roes waarin je het dagelijks bekende even verlaat om verbaasd en geprikkeld te ontdekken hoe alles ook anders kan. Een kleine ingreep volstaat om plots schoonheid te ontdekken op een open plek, in bomen en struiken, in weiden waar koeien en schapen grazen.

Eenentwintig kunstenaars spelen een onverwacht spel met je verwachtingen, verstoren oude patronen van rust en roest en doen ruimte en tijd even fluctueren vlak voor je ogen. Je herkent wel veel van de gewone tekens en symbolen waarmee je je eigen veiligheid hebt omgord, maar wat gebeurt er wanneer je opgeroepen wordt om ze even los te laten en van hogere idealen te gaan dromen?

Wandelend langs deze beeldenroute, in de rust van het groene hart van het Brugse Ommeland, ervaar je fascinerende wereldbeelden van gerenommeerde kunstenaars en

spelen deze beelden ook een geraffineerd spel met ons verlangen de eeuwige wandelaar en ontdekker te zijn, nu eens voluit romantisch, dan weer duidelijk bourgondisch.